( Bu satırlar,bugün eşini yitiren ve ömrünün yarısını sevdayla taşıyan Mustafa Emen Ağabeyimize armağanımdır. )
Uzun yıllar aynı yastığa baş koymuş bir adamın omuzlarına,bugün tarifsiz bir sızı çöktü.
İmza Gazetesi’nin Genel Yayım Yönetmeni ve aynı zamanda Karaelmas Gazeteciler Derneği eski başkanı Mustafa Emen, eşinin bedenini toprağa,hatıralarını ise kalbinin en derin yerine bıraktı.
Bugün,öğle saatlerinde,Bülent Ecevit Üniversitesi hastanesi'nin kantininde karşılaştım onunla.
İçinde kopan fırtınayı saklamaya çalışan bir insanın sessizliğini taşıyordu bakışları.
Birkaç saat sonra, Nazmiye Hanımefendi’nin ölüm haberini yerel basında okuyunca, kantindeki o sessizliğin neden bu kadar ağır geldiğini daha iyi anladım.
İnsanın eşi ölünce sadece bir can gitmez,evin içinde yankılanan ses kesilir,çayın demi eksilir,sofranın bir tarafı her zaman boş kalır.
Tasavvuf ehlinin “âhiret yoldaşı” diye anlattığı o derin bağ, insana hem dünyayı daraltır hem de cennetin kapılarını hatırlatır.
Her ayrılık,biraz da vuslatın kapısına yazılmış gizli bir duadır gibidir.
Kumru kuşları gelir akla böyle zamanlarda…
Sadakatiyle bilinen o narin canlı,eşini yitirince göğe bakıp bekler.
Sabırla,hüzünle, umutla...
Mustafa Ağabey’in halini görünce, içimde aynı görüntü canlandı.
Gözleri yere değil, eşine kavuşacağı göğe bakıyordu sanki.
Şimdi yuvası sessizliğe bürünecek.
Duvarlar onun sırdaşı olacak.
Saksılarda büyüyen çiçekler,evin içinde dolaşan bir kedinin sıcaklığı, onun kalbinde açılan büyük boşluğu dolduramayacak belki ama acının keskinliğini biraz olsun yumuşatacak.
Her ezan vakti, içinden bir dua yükselecek Nazmiye Hanımefendi’ye.
Her gece,uykuya dalarken yastığın boş kalan tarafını yoklayacak yüreği.
Aylardır eşinin başucunda bekledin Mustafa Ağabey…
Sabırla,umudun bütün kırık parçalarını toplayarak...
Bazen bir insanın sevgisini anlayabilmek için onun sessiz mücadelesine bakmak yeterlidir.
Sen, o mücadeleyi verdin.
Gücün yettiği kadar değil,yüreğin elverdiği kadar.
Rabbim sizleri cennette kavuşanlardan eylesin.
Bu dünya ayrılık yurduysa,öte dünya buluşmanın mekânıdır.
Nazmiye Hanımefendi’nin hatırası,geride bıraktığı her nefeste yaşamaya devam edecek.
Mekanı cennet, kabri nur olsun!...