Türküler, sessiz.Şiir, sensiz ve şair yalnız.
Sevmek, yetmiyor artık.
Aşk, yetim bir çocuk gibi, ezik kalıyor sevgilinin yüreğinde.
Sevda terk ediyor, yalancı baharları.
Kelebeğin, bir günlük ömründe, aşk hayat bulurken; insanoğlunun sevdası can çekişiyor yalanların içinde.
"Senin için dünyayı yakarım " ,narasını atanlar ilk kavgada, sevdiğinin yüreğini kor ateş gibi yakıp ortada bırakıp kaçıyor.
"Ben sensiz yaşayamam," yalanına sığınanlar, senin sevgin ve ilgin olmadan da, öyle bir yaşıyor ki; dillere destan.
Seni Seviyorum.
-Ne kadar seviyorsun?
-Seni çok seviyorum.
İşte bu sorular ve cevaplar, bir dil bağından, ağızdaki bir sakızdan, farksız kalıyor insan bünyesinde.
İnsan sevince yürekten sevmeli.
Sevdiğine değer vermeli.
Ona saygı duymalı ki; geçmişini de özümsemeli.
O yüzden satıyoruz canımı, canlar pazarında.
Ama, gönül gözüyle bakan olmuyor.
Murat İLERİ