Seni görünce istemsizce…
İçimde bir çocuk uyanıyor gönlümde.
Kelimelerim tutuk, bakışlarım mahcup, yüzüm utangaç bir sabah gibi kızarıyor.
Belki de aşk dediğimiz şey, insanın olgunluğundan sıyırılıp içindeki en saf hâlini ortaya çıkaran bir sarsıntıdır.
O hâlde ben,seni gördüğümde değil, kendimi unuttuğumda seviyorum...
Kalbim bir kuş gibi çırpınıyor,ama uçmak için değil, düşmemek için.
Çünkü senin varlığın, hem bir gökyüzü hem bir uçurum benim için.
Bir yanım uçmak isterken,diğer yanım o uçurumun kenarında diz çöküyor aslında. Ama sen bunu asla göremiyorsun.
İşte,insanı insan yapan da bu çelişki değil mi zaten?...
Korkarken bağlanmak, karşılıksız sevmek, susarken anlatmak…
Göz göze geldiğimiz anlarda,aklımın nereye gittiğini bilmiyorum.
Belki senin gözlerinin içindeyim,belki de kendimden kaçtığım o derin yerdeyim…
Bir bakış bazen insanı çözebilir, bazen de en karmaşık hâle büründürür.
Seninle her karşılaşmam,bir terapi gibi.
Yüreğim acıyor ama, iyileşiyor da yaralarım.
Sana söylediğim kelimeleri çoğu hayata geç kalan cümlelerdir. Konuşmak istiyorum ama boğazımda kalıyor sözlerim.
Elini uzattığında, tutmak yerine bir adım geri çekiyorum kendimi.
Çünkü o temas, yalnızca bir dokunuş olmuyor içimdeki o ağır geçmişe de uzanıyor.
Ben o ihtimali ellerimde tutamayacak kadar uzağım
Bazen bir sevda, temasla değil, mesafeyle büyür belki de.
Tıpkı bir fidanın kök salmak için toprağa gömülmesi gibi... Görünmez ama her daim derindir.
Beden dilim seni ele verirken,ruhum saklanacak bir yer arıyor bazen.
Aklım “git” der, kalbim “biraz daha kal ”…
İnsanın kendisiyle savaşı,işte bu iki kelimenin arasına sıkışıyor.
Her savaşın galibi yoktur,yalnızca izleri vardır.
Sesin kulağımdan gitmiyor.
Belki bir ezber gibi değil,bir yankı gibi…
Zihnimde dolaşan her sessizlikte,senin sesinin şekline bürünüyor düşüncelerim.
Bu,bağımlılıktan öte bir hâl,bir varoluş biçimi değil mi?
Çünkü bazı insanlar seni sevmez, sen olurlar.
Sevdamın bir bilinci, bir düşüncesi,bir vicdanı vardır.
İnsan bu yüzden sarsılır,belki bu yüzden büyür.
Belki de artık çok iyi anlıyorum ki...
Aşk,aklın susup ruhun konuştuğu tek hakikattir.