Zaman kötü değil, yürekler karanlık...Anlamak zor da değil.
Yürekten seven insan kalmamış.
Ne olursa,yanında olacağım,kim ne derse desin, seni seveceğim diyen insan kalmamış.
Yüreğini ortaya koyacak, ağladığında üzülecek, sevildiğinde paylaşacak insan kalmamış.
Seni kendinden daha fazla düşünecek, ölümüne sevecek insan kalmamış.
Verdiği sözün ardında duracak, senin için herkese kafa tutacak insan kalmamış.
Gözün kapalı güveneceğin, üzüldüğünde koşabileceğin, hüzünlendiğinde dertleşebileceğin insan kalmamış.
Hayatına giren,herkes senden birşey koparıp gidiyor.Aşktan soğutuyor,duygularını yıpratıyor.
Sevgiye aç kalbini bir kez daha, acıtıyor.
Bu farklı,diğerleri gibi değil lafına adeta intihar ettiriyor.
Mutluluğunu ve gülüşünü çalıp gidiyor...
Sevdiğine pişman ettiriyor, hayallerini kirletiyor, umutlarının celladı oluyor adeta...
Aşklar mi hep böyle, zaman mı böyle!
Nihayetinde kalemim de küsüyor nazlı kağıda...
Murat İleri
