İtin tekiydi.Kusura bakmayın it diyorum köpeklere saygısızlık oluyor ama herif gerçektende itin tekiydi.Bir insan nasıl bu kadar vefasız,iyilik bilmez,hain ve nankör olabilirki.Soysuz desem soysuz değil,ailesi akrabaları çevresi hepsi ne güzel insanlar.Bu it herif adam olsun diye özveride bulunan iyi niyetli güzel insanlar.Bu nasılsa çıkmış, kandırmadığı dolandırmadığı kalbini kırmadığı kimse bırakmamış.Buna kaç kere iş buldum ya hırsızlık yaptı yada birilerinden borç alıp geri vermedi.At yarışı bunda,altılı bunda,kazı kazan bunda.Zar zor emekli oldu ama ne gezer elinde para göremezsin. İyiki evlenmedi zaten öyle birşey yapmaya kalksaydı kimse yanaşmazdı.Kim bu it herif,boşverin insandan bile sayıp adını anmaya değmez.Yıllar önce bu it için inanışta köşe yazısı niyetine bir şiir yazmıştım. Okuyun nasıl birisi olduğunu anlarsınız.
NANKÖR YARASA
-Birgün kapkaranlık bir mağarada karanlığa bir mum yaktım
-Çevremi bir güzel aydınlattım
-Keskin dişler elime battı
-Sivri pençeler yüzümü yırttı
-Bu zavallı bir yarasaydı.
-Mağaranın dibinde yaşardı
-Avlanmaya dışarı çıkmaz
-Diğerlerinin pisliğini yerdi
-İstedimki benden ürksün
-Beslenmeye dışarı çıksın
-Kör de olsa dünyayı görsün
-Gözümü oydu yarasa
-Derimi soydu yarasa
-Mum tutan elime kondu
-Kanımı emdi yarasa
-Pır dedi yanağıma vurdu
-Pır dedi yüreğime vurdu
-Arkamı kollayamadım
-Sırtımdan vurdu yarasa
-Püf olsun yaktığım muma
-Püf olsun insanlığıma
-Püf olsun aptallığıma
-Bir daha mağaraya girmem
-Karanlığa bir mum yakmam
-Nankör bir yarasayı
-Bir dahada aydınlatmam.
