Program yakın zamanda tekrar başlayacağı için birkaç maçtır köşe yazmıyorum ama Amasyaspor mağlubiyetinin ardından düşüncelerimi dile getirme gereği duydum.
Zonguldakspor’un iç sahada korkak oynama ya da rakibinden bu kadar baskı yeme lüksü yok. 1 gol atamadığın Karabük gelenden geçenden 4 tane 5 tane yiyor. 1 gol atıp 2 gol yediğin Amasyaspor da Düzcespor haricinde averaj takımı olmuş.
Ben işin 1 puanında değilim. Yenemiyorsan berabere kalacaksın gibisinden düşünceleri de çok tasvip etmiyorum. İlk 5 haftadaki bütün maçlarımızı kazanmamız gerekirken düştüğümüz duruma üzülmekten başka hiçbir şey gelmiyor elimden.
Cafer Elek gitti Can Güven geldi sonuç yine değişmedi.
Bilmiyorum futbolcular okuyacak mı ama onlara söyleyeceğim tek şey bu kadar insan sizden nefret ettiği için vermiyor bu tepkileri. Sizden çok şey bekleyip hiçbir şey göremedikleri için sitem ediyorlar. Ligin en iyi ayaklarına sahibiz. Bu görüntüleri sizin de kendinize yakıştırdığınızı düşünmek bile istemiyorum. Bir an önce toparlanın Çayelispor maçına ligin ilk maçıymış gibi çıkın 0'dan bir başlangıç yapın. Üzerinizdeki oluşan baskı, stres her neyse onu da bir kenara bırakın. Kendinizden emin hareket ederseniz zaten sonuç alırsınız.
Bu şehir çok acı çekti. Şikeden dolayı küme düştü, yıllarca sahipsiz kaldı, yalanlara inanarak ömrünü tüketti. Sadece futbol anlamında söylemiyorum bütün bunları. Her alanda yaşandı. Zirveye çıkabilecekken dibi gördü. Siz sahaya çıkarken bazı takımlardaki gibi sıradan futbolcular olarak çıkmıyorsunuz cidden koca bir şehrin umudu olarak çıkıyorsunuz.
5 haftada sahaya çıkanlar sizlersiniz ama gerçek sizler değilsiniz. Bir an önce toparlanın kendinize gelin gerçek gücünüzü gösterin.
Kaleden kaleye mi vuruyorsunuz ceza sahası içinden mi atıyorsunuz frikikten mi kornerden mi yaydan mı bilmiyorum.
Gördüğünüz yerde vurun ama o topu bir şekilde kaleye sokun.
Siz de o kabiliyetin olduğunu bilmesem bunları yazmam bile.
Kendinize benim kadar inansanız yeter.
