Zaman durmadan akıyor… Her yeni gün,hayat ağacımızdan bir yaprağı daha alıp götürüyor.Biz ise, çoğu zaman bu gerçeği görmezden geliyoruz.

Oysa Güneş bile, koca bir sevginin sembolü değil mi? Her sabah doğuyor ve içimizi ısıtıyor, her akşam usulca karabulutların ardına saklanıyor.
Bir gün onun da ışığına sonsuza kadar veda edeceğimizi biliyoruz.Ama yine de,yaşamı sevgiyle aydınlatmamız gerektiğini unutuyoruz.

Çünkü hayatta asıl olan sevgidir.İnsan, sevdikçe büyür. Sevdikçe anlam bulur. LSevdikçe daha insan olur. Fakat ne yazık ki, çoğu zaman sevgiyi unutuyoruz. Birbirimizi kırıyoruz, öteliyoruz,yok sayıyoruz.Kin,öfke ve nefretle zehirliyoruz kalplerimizi.
Sonra farkına varmadan,kelebekler baharlarımızı terk ediyor,gönül pınarlarımız kuruyor.

Oysa sevgi,hiçbir zaman yok olmaz. Bazen,bir çocuğun gözlerindeki masumiyette,bazen yaşlı bir annenin ellerindeki şefkat çizgilerinde,bazen de dostça uzatılan bir elde saklıdır.
Biz görmezden gelsek de,Sevgi hep oradadır.Tıpkı bir tohum gibi,toprağın altında sabırla filizlenmeyi bekler.

Ben inanıyorum ki,
bir gün mutlaka sevgi kazanacak.
O gün, dünyanın dört bir yanında barışın sesi yankılanacak. Gazze’de bir çocuğun gülüşüyle uyanacağız sabaha. Filistin sokaklarında yeniden sevinç çığlıkları yükselecek. Yıllardır gözyaşına bulanmış topraklarda,nihayet umut çiçekleri açacak.

İşte o zaman anlayacağız...
Hayat, sevgisiz olmaz.
Mal da mülk de,öfke de hırs da bir gün yok olup gidecek. Ama sevgi, insanlığın ortak dili olarak hep kalacak.

Sevgiyle yaşanan bir ömür,en büyük mirastır. Çocuklarımıza bırakabileceğimiz en değerli hazine, sevgiyi bilen bir yürek,barışa inanan bir ruh olacaktır. Dünya daha yaşanılır bir yer olacaksa, bu ancak sevginin ışığında mümkün olacaktır.

O yüzden,bugün,ne olursa olsun, birbirimize sevgiden yana bir adım atalım.
Çünkü bir gülüş,bir selam,bir iyi dilek bile dünyayı değiştirecek güce sahiptir.Belki küçücük görünür, ama unutmayalım ki, bütün büyük değişimler,küçük bir sevgi kıvılcımıyla başlar.

Ben umut ediyorum…
Bir gün sevgi mutlaka kazanacak. Ve o gün geldiğinde insanlık,karanlıktan aydınlığa çıkmanın tek yolunun sevgi olduğunu hatırlayacak.

Sevgiyle kalın, çünkü geriye yalnızca sevgi kalacak.

Murat İLERİ