Hayat insana bazen ağır dersler verir.Ne kadar uğraşırsanız uğraşın,ne kadar fedakârlık yaparsanız yapın, karşınızdaki insanın yüzünü güldüremediğiniz anlar olur.Tüm çabanız,tüm samimiyetiniz karşılıksız kalır bazen...
Oysa biz biliriz ki, sevgi paylaşıldıkça güzeldir.Ama her zaman sevgi de yetmez.Çünkü bazen iyi niyet,suistimal edilmeye açıktır.
Siz karşılıksız seversiniz,ödün verirsiniz,fedakârlık yaparsınız,fakat en küçük hata da hedef tahtasına oturtulan yine siz olursunuz.
İşte burada hayatın gerçeğiyle yüzleşirsiniz. Sevmek de, hayatın içinde ölçü ister. Nasıl ki,çiçeğe fazla su verirseniz solar, bir insanı da haddinden fazla severseniz o sevginin içinde boğulur.Çünkü herkes o büyük sevgiyi taşıyamaz.
O yüzden sevgide dengeyi bilmek gerekir.Çok değer verirseniz,dünyayı onun etrafında döndürürseniz gün gelir feleğin tokadıyla sarsılırsınız.Sonra ayağa kalkmanız da kolay olmaz.
Sevgi güzel,değer vermek elbette kıymetlidir.Ama her şeyde olduğu gibi, onda da ölçüyü kaçırmamak gerekir. Çünkü fazla sevgi, fazla değer de sonunda insanı yorar.
Bu gerçeği anladığında,soğuk duvarların yalnızlığıyla çoktan tanışmış olursun.
Zaten iki kişiden biri daha fazla seviyorsa,işte orada sevdânın kan kaybettiğini de görebilirsin.
Murat İLERİ
