Sevmeye gönlü olan, bahaneler yada sebepler aramaz.
Seni yüreğinde taşımak isteyen, yaşamın içindeki yokuşları bahane etmez.
Yüreğinin derinliklerinde, sana anlamlar yükleyen kişi, seni zaten her koşulda sever.
Zorluklar yada sıkıntılar sevgi yolunda birer basamaktır, sevgiliye ulaşan.
Kaçmak, bahanelerin ardına sığınmak, vicdansızca yargılamak hatta sevdiğine iftira atmak, sevgiden nasibini almayanların tercihidir.
İşte bunlar kendilerini vazgeçilmez zanneden, zavallılardır.
Kendi yanlışlarının, hatalarının ve kusurlarının bedelini, sizi terk ederek ödetmeye çalışırlar.
Aşk hüznü sever, gözyaşı da ayrılığın sırdaşıdır.
Gerekirse içinize akıtın gözyaşlarınızı.
Türkülere ve şiirlere sığının.
Asla yıkılmayın ve yılmayın.
Hayattaki bu tür hataların bedellerinden bir tanesi de, gönül olgunluğudur.
Yüreğiniz olgunlaşır her şeyden önce.
Bir bakışta anlarsınız, Kim daha çok sever, kim ilk kavgada çeker gider, kim her koşulda sizi sever.
Modern zamanlarda aşk, öylesine çok heba edildi ki...
Sevgi, fedakarlık ve mücadele Sınıfta kaldı.
Ayrıldık da hüzün de, gözyaşı da insan içindir.
Sevgili limanını, ilk dalgada, ilk vurgunda, gemiyi terk edeceklere, bırakın gönül vermeyi, sevginizin sadakasını bile vermeyin.
